W tym tygodniu powracam do tematu, który napisałem kilka razy od początku recesji: co się dzieje z samozatrudnieniem w gospodarce spadkowej i jak się ma do sytuacji pracy w pozostałej części sektora prywatnego.
Poniżej przedstawiam dane, które stworzyłem z danych Biura Statystyki Pracy dotyczących sezonowo dostosowywanych grup osób samozatrudnionych w sektorze pozarolniczym i osób prywatnych zatrudnionych w Stanach Zjednoczonych od stycznia 2007 r. Do marca 2010 r. Liczby ustalane są jako procent ich poziomu w styczniu 2007 r., aby pokazać od tego czasu relatywną wielkość zatrudnienia na własny rachunek. Gruba niebieska linia pokazuje liczby dla samozatrudnienia, podczas gdy gruba czerwona linia pokazuje odpowiednie liczby dla zatrudnienia najemnego. Cienkie czarne linie przebiegające przez każdą z grubszych linii są sześciomiesięcznymi ruchomymi średnimi.
$config[code] not found
Rysunek wyraźnie pokazuje jeden wspólny trend. Widzieliśmy znaczny spadek liczby osób zatrudnionych w sektorze prywatnym i prywatnym, zatrudnionych w sektorze pozarolniczym. W marcu samozatrudnienie stanowiło jedynie 92,6% poziomu ze stycznia 2007 r., A zatrudnienie najemne tylko na poziomie 94,2%.
Ale istnieją również znaczne różnice w tym, co stało się z samozatrudnionymi i osobami pracującymi dla innych w sektorze prywatnym. Po pierwsze, liczba samozatrudnionych jest dużo bardziej zmienna niż liczba zatrudnionych w sektorze prywatnym. Od stycznia 2007 r. Liczba osób samozatrudnionych wzrosła, a następnie zanikła w kolejnych miesiącach. Natomiast w przypadku pracy najemnej wzorcem były okresy braku spadku i okresy stałego spadku.
Po drugie, spadek samozatrudnienia rozpoczął się wcześniej niż spadek płac w sektorze prywatnym. Chociaż po rozpoczęciu recesji zaczęliśmy odczuwać spadek wynagrodzeń w sektorze prywatnym, samozatrudnienie zaczęło spadać wcześniej - w połowie 2007 roku.
Po trzecie, spadek samozatrudnienia był bardzo gwałtowny, ale zakończył się w październiku 2008 r. Od tego czasu tendencja spadła do niewielkiego wzrostu. Natomiast zatrudnienie najemne wskazuje na wolniejszy spadek, ale takie, które trwało dłużej, nieznacznie przyspieszając w październiku 2008 r.
Po czwarte, w ostatnich miesiącach - od grudnia 2009 r. - zatrudnienie w sektorze prywatnym zaczęło powoli się zmniejszać. Ale samozatrudnienie, które poprawiało się przez blisko sześć miesięcy, znów zmieniło się w negatywne.
Dane pokazują bardzo różne wzorce od utraty pracy i zysków z płac w sektorze prywatnym i samozatrudnienia. Chociaż wydaje się, że istnieje między nimi coś odwrotnego - kiedy sektor prywatny zrzuca miejsca pracy, samozatrudnienie wzrasta, a gdy sektor prywatny dodaje miejsca pracy, maleje zatrudnienie - obraz jest bardziej skomplikowany. Modele samozatrudnienia wydają się być napędzane przez różne siły, niż stanowią wzrost i spadek liczby miejsc pracy w sektorze prywatnym.
Wszystko to oznacza, że nie możemy ekstrapolować na to, co dzieje się w sektorze prywatnym, aby wyjaśnić tendencje w samozatrudnieniu. Musimy sami spojrzeć na trendy samozatrudnienia.
6 komentarzy ▼
