Chwytliwy tytuł, co?
Ostrzegam was z góry, że artykuł ten będzie odrobinę techniczny, więc nie bierzcie mnie. Ponieważ ta strona zyskuje szerokie grono odbiorców z szerokim zakresem umiejętności technicznych, pozwól mi poświęcić chwilę na opisanie, co oznaczają warstwy 2 i 3, dla każdego, kto nie wie.
$config[code] not foundWarstwa 2 i Warstwa 3 odnoszą się do różnych części komunikacji sieci IT. "Warstwy" odnoszą się do sposobu konfigurowania sieci IT oraz standardu komunikacji sieciowej zwanego modelem OSI.
Powodem, dla którego prowadzimy dyskusję o warstwie 2 lub warstwie 3, jest to, że wybór jednej z warstw ma zalety i wady pod względem skalowania i kosztów. Więc zanurzmy się i przyjrzyjmy się głębiej.
Funkcje warstwowego modelu OSI
OSI, czyli Open System Interconnection, to model sieci składający się z siedmiu "warstw". Jest to kontrolowana hierarchia, w której przekazywane są informacje z jednej warstwy do drugiej, tworząc schemat przekazywania informacji z fizycznych impulsów elektrycznych do aplikacji.
Ten standard jest przewodnikiem, który umożliwia inżynierom utrzymywanie komunikacji zorganizowanej.
Warstwa 2 to łącze danych, w którym pakiety danych są kodowane i dekodowane na bity. Podstacja MAC (Media Access Control) kontroluje, w jaki sposób komputer w sieci uzyskuje dostęp do danych i uprawnienia do ich przesyłania, a warstwa LLC (kontrola logiczna) kontroluje synchronizację klatek, kontrolę przepływu i sprawdzanie błędów.
Warstwa 3 zapewnia technologie przełączania i routingu, tworząc logiczne ścieżki, zwane obwodami wirtualnymi, do przesyłania danych z węzła do węzła. Routing i przekazywanie to funkcje tej warstwy, jak również adresowanie, praca w Internecie, obsługa błędów, kontrola przeciążenia i sekwencjonowanie pakietów.
Podsumowując:
Połączenie danych warstwy 2: Odpowiedzialny za adresowanie fizyczne, korekcję błędów i przygotowywanie informacji dla mediów Sieć warstw 3: Odpowiedzialny za logiczne adresowanie i routing IP, ICMP, ARP, RIP, IGRP i routerów
Zalety i wady warstwy 2 Vs Warstwa 3
Niektóre zalety warstwy 2 obejmują niższe koszty, wymagają jedynie przełączania, nie ma konieczności stosowania narzędzi routingu i oferuje bardzo małe opóźnienie. Warstwa 2 ma również pewne znaczące wady, takie jak brak sprzętu routera, co sprawia, że są podatne na burzę rozgłoszeniową i dodatkowy nakład administracyjny związany z alokacją IP ze względu na płaską podsieć na wielu stronach.
Sieci warstwy 2 przesyłają również cały ruch, w szczególności transmisje ARP i DHCP. Wszystko przesyłane przez jedno urządzenie jest przekazywane do wszystkich urządzeń. Kiedy sieć staje się zbyt duża, ruch transmisji zaczyna powodować zatory i zmniejsza wydajność sieci.
Z kolei urządzenia warstwy 3 ograniczają ruch emisji, taki jak transmisje ARP i DHCP do sieci lokalnej. Zmniejsza to ogólne poziomy ruchu, umożliwiając administratorom dzielenie sieci na mniejsze części i ograniczanie emisji tylko do tej podsieci.
Oznacza to, że istnieje ograniczenie rozmiaru sieci warstwy 2. Jednak prawidłowo skonfigurowana sieć warstwy 3 z odpowiednią wiedzą i sprzętem może mieć nieskończony wzrost.
Przełącznik warstwy 3 jest urządzeniem o wysokiej wydajności do routingu sieciowego. Router działa z adresami IP w warstwie 3 modelu. Sieci warstwy 3 są zbudowane do uruchamiania w sieciach warstwy 2.
W sieci warstwy 3 IP należy odczytać część adresu IP z datagramu. Wymaga to zdejmowania informacji o ramce warstwy danych. Po usunięciu informacji o ramce protokołu, datagram IP musi zostać ponownie złożony. Po ponownym złożeniu datagramu IP, liczba przeskoków musi zostać zmniejszona, suma kontrolna nagłówka musi zostać ponownie obliczona, należy wykonać wyszukiwanie routingu, a dopiero potem można cofnąć datagram IP i wstawić do ramek i przekazać do Następny skok. Wszystko to wymaga więcej czasu.
Nie, to jest lepsze, ale która warstwa jest potrzebna do tego zadania
Jak widać, pytanie nie jest tak naprawdę "czy to jest lepsze?". Prawdziwe pytanie brzmi: "czego potrzebuję?".
To, czego większość firm potrzebuje, to kontrola. Kontrola routingu odbywa się na poziomie 3.
Ale wadą warstwy 3 jest szybkość ze względu na dodatkowy narzut, który może być śmiertelny w sieciach z wieloma lokalizacjami, gdzie szybka komunikacja między dziesiątkami lub setkami komputerów, serwerów i sprzętu routingu jest niezbędna dla takich rzeczy, jak telefonia IP, lub nawet wspólny dostęp do Internetu.
Wprowadź nowsze technologie, takie jak praca w sieci Metro Ethernet za pomocą wieloprotokołowego przełączania etykiet (MPLS)
Multiprotocol Label Switching to mechanizm w wysokowydajnych sieciach telekomunikacyjnych, który kieruje i przenosi dane z jednego węzła sieciowego do następnego. MPLS ułatwia tworzenie "wirtualnych łączy" pomiędzy odległymi węzłami. Może zawierać pakiety różnych protokołów sieciowych.
MPLS działa w warstwie, która ogólnie jest uważana za mieszczącą się pomiędzy tradycyjnymi definicjami warstwy 2 (warstwa łącza danych) i warstwą 3 (warstwa sieciowa), a zatem często jest nazywana protokołem "warstwa 2.5".
Został zaprojektowany w celu zapewnienia jednolitej usługi przesyłania danych dla klientów opartych na obwodach i klientów przełączania pakietów, które zapewniają model usługi datagramowej. Może być używany do przenoszenia wielu różnych rodzajów ruchu, w tym pakietów IP, a także natywnych ramek ATM, SONET i Ethernet.
Pozwala również na utrzymanie kontroli nad punktami końcowymi za pomocą przełączania warstwy 3, dzięki czemu z najlepszymi z obu światów usługi Metro Ethernet mogą zapewnić szybkość między lokalizacjami i umożliwić jakość sieci przejrzystości usług pożądaną przez małe firmy, wszystkie o mniejszym wpływie finansowym.
Tam, gdzie normalnie można używać warstwy 3 do zarządzania ruchem w WSZYSTKICH lokalizacjach za pośrednictwem połączeń internetowych … z siecią Metro Ethernet można używać warstwy 3 tylko w razie potrzeby na punktach końcowych, co pozwala zaoszczędzić na kosztach sprzętu i kosztach obsługi IT. I zyskujesz prędkość.
25 komentarzy ▼
