Wywiadem nieautoryzowanym, znanym również jako wywiad nieuporządkowany lub bezadresowy, jest taki, w którym menedżer ds. zatrudnienia ma niewiele, jeśli w ogóle, przygotowanych pytań. Chodzi o umożliwienie rozmówcom bardziej otwartego forum, aby zaprezentować swoje mocne strony i doświadczenia. Wywiady te są wykorzystywane w wielu branżach i miejscach pracy, choć zwykle biura publiczne i bardziej oficjalne prywatne firmy unikają ich.
$config[code] not foundFormat i korzyści
Największą różnicą między wywiadem strukturalnym i nieautoryzującym jest ograniczona liczba przygotowanych pytań. Zamiast zadawać standardowe pytania związane z pracą, menadżer ds. rekrutacji zadaje kilka otwartych pytań, a następnie udziela odpowiedzi na dodatkowe pytania. "Powiedz mi o sobie", na przykład, jest częstym elementem otwierającym wywiad nieautoryzujący.
Tworzenie przyjaznego i mniej groźnego środowiska dla kandydata jest kluczowym celem wywiadu nieautoryzującego. Rozmówca ma również większą kontrolę nad kierunkiem rozmowy. Format ten sprawdza się w sytuacjach, w których menedżer ds. Rekrutacji chce ocenić spontaniczne przywództwo kandydata, umiejętności komunikacyjne i asertywność.
Ryzyka i wady
The brak struktury może się powtórzyć jeśli kandydat nie jest przygotowany do otwartego komunikowania się lub kierowania kierunkiem rozmowy. Ponadto menedżerowi ds. Rekrutacji trudniej jest zapewnić, aby wszystkie ważne tematy pojawiały się podczas rozmowy kwalifikacyjnej.
Innym istotnym problemem jest brak spójności pomiędzy rozmowami, jeśli każdy z kandydatów otrzymuje inne pytania. Zadawanie różnych pytań i ocenianie różnych odpowiedzi u kandydatów może również otworzyć drzwi do potencjalnych roszczeń dotyczących dyskryminacji. Wywiady z ustrukturyzowanymi wywiadami nie sprawdzają się również w przypadku pozwów sądowych, jak to wynika z wywiadów strukturalnych, zgodnie z zasobem małych przedsiębiorstw HR Unlimited.
