Kariery, w których używa się logarytmów

Spisu treści:

Anonim

Koroner

Często widuje się logarytmy w akcji na telewizyjnych pokazach zbrodni, jak twierdzi Michael Breen z American Mathematical Society. Na takich pokazach koroner często stara się ustalić, jak długo ciało jest martwe. Koronerowie telewizyjni, podobnie jak ich prawdziwi odpowiednicy, używają logarytmów do dokonywania takich ustaleń. Kiedy ciało umiera, zaczyna się ochładzać. Aby obliczyć, jak długo ciało było martwe, koroner musi wiedzieć, jak długo temperatura ciała nie była na poziomie 98,6 stopnia. Ponieważ tempo schładzania ciała jest proporcjonalne do różnic temperatur między ciałem a jego otoczeniem, odpowiedź można znaleźć obliczając rozkład wykładniczy za pomocą logarytmów.

$config[code] not found

Nauki aktuarialne

Zadaniem aktuariusza jest obliczenie kosztów i ryzyka. Wiele z tych obliczeń obejmuje skomplikowane statystyki. Na przykład aktuariusz może pracować jako konsultant projektujący plany emerytalne dla pracowników firmy. Aby to zrobić, aktuariusz może być zmuszony do oszacowania szansy, że konkretny 50-letni pracownik ma 89 lat. Aktuariusz następnie projektuje emeryturę tej osoby, wykorzystując statystyki o charakterze wykładniczym, i tam właśnie wchodzą logarytmy.

Wideo dnia

Dostarczone przez Sapling Dostarczone przez Sapling

Lekarstwo

Logarytmy są stosowane zarówno w medycynie nuklearnej, jak i w medycynie wewnętrznej. Na przykład są wykorzystywane do badania stężenia pH, określania ilości rozpadu promieniotwórczego, a także ilości bakterii. Logarytmy są również wykorzystywane w położnictwie. Kiedy kobieta zachodzi w ciążę, produkuje hormon znany jako ludzka gonadotropina kosmówkowa. Ponieważ poziomy tego hormonu wzrastają wykładniczo iw różnym tempie u każdej kobiety, logarytmy mogą być używane do określenia, kiedy ciąża wystąpiła i do przewidywania wzrostu płodu.

Archeologia

Archeolodzy wykorzystują logarytmy do określenia wieku artefaktów, takich jak kości i inne włókna, do 50 000 lat. Kiedy roślina lub zwierzę umiera, izotop węgla, węgiel-14, rozpada się w atmosferze. Wykorzystując dzienniki, archeolodzy mogą porównać rozkładający się węgiel-14 z węglem-12, który pozostaje niezmienny w organizmie nawet po śmierci, aby określić wiek artefaktu. Na przykład ten rodzaj datowania węgla był używany do określenia wieku zwojów znad Morza Martwego.