Pracownicy na ogół mogą pozwać swoich pracodawców za szereg nieuczciwych praktyk w zakresie zatrudnienia, takich jak dyskryminacja, nękanie, brak zapłaty za nadgodziny i bezprawne wypowiedzenie. Jednakże nieudzielanie pracownikom przerwy na lunch nie stanowi nieuczciwej praktyki zatrudniania, a zatem nie stanowi roszczenia podlegającego zaskarżeniu. Pracownicy nie mogą pozwać swoich pracodawców za to, że w większości przypadków nie przerwali przerwy na lunch.
$config[code] not foundFair Fair Standards Act
Departament Pracy Stanów Zjednoczonych udziela wskazówek pracodawcom na temat Ustawy o sprawiedliwych normach pracy, federalnych reguł regulujących minimalne wynagrodzenie, godziny pracy, wynagrodzenie za nadgodziny oraz zwolnioną i nie wymagającą kwalifikacji klasyfikację pracowników. Strona internetowa agencji federalnej wyraźnie stwierdza: "Prawo federalne nie wymaga obiadu ani przerw kawowych". Jeśli jednak firma posiada podręcznik pracownika, który stwierdza, że przerwy na lunch są dozwolone, ale pracodawca odmawia zastosowania się do niego, pracownik może wnieść sprawę o naruszenie umowy. Ponadto, jeśli niektórzy pracownicy mają przerwy na lunch, a inni nie pracują w tych samych godzinach, pracownik może złożyć skargę, twierdząc, że firma ustanowiła precedens i nie traktowała pracowników w równym stopniu.
Okresy odpoczynku
Krótkie okresy odpoczynku, przerwy na kawę i tym podobne nie są wymagane przez prawo. Jednak w celu utrzymania satysfakcjonującej siły roboczej standardową praktyką stosowaną przez wielu pracodawców są dwie krótkie przerwy - 15 minut rano i 15 minut po południu - podczas pełnego ośmiogodzinnego dnia pracy. Przerwy, które trwają tylko kilka minut, są kompensowane, zgodnie z FLSA. W rzeczywistości, FLSA twierdzi, że przerwy, które trwają od pięciu minut do 20 minut są dopuszczalne i powinny być płatne. Oznacza to, że pracodawca nie może odliczyć 30 lub 40 minut od wypłaty pracownika za zrobienie tylko dwóch krótkich przerw w ciągu dnia.
Wideo dnia
Dostarczone przez Sapling Dostarczone przez SaplingOkresy posiłków
Pracodawcy, którzy dają pracownikom godzinę na lunch lub nawet 30-minutową przerwę na lunch, nie są zobowiązani do zapłaty za ten czas, chyba że jest to wymóg, aby pracownik pozostał przy biurku lub w miejscu pracy i był dostępny do pracy w czasie posiłku.. Na przykład pracodawcy muszą zrekompensować dyspozytora policji, który musi być dostępny, aby móc odbierać połączenia podczas całego okresu obiadowego. Z drugiej strony, sekretarz, który opuszcza biurko i je lunch w stołówce pracowniczej przez godzinę, nie musi płacić za ten czas.
Przerwa na lunch
Chociaż prawo mówi, że pracownik może przepracować cały dzień bez przerwy na lunch, większość pracodawców prawdopodobnie nie chce przetestować zasady zakazu przerwy na lunch z obawy, że stracą pracowników na bardziej przychylnych pracodawcach. Pracodawcy, którzy chcą zadowolić pracowników, zapewniają pracownikom możliwość odpoczynku od swoich obowiązków, aby przywrócić im energię, zjeść coś przekąsić lub po prostu oczyścić umysł z pracy na krótki czas. Przerwa na lunch to opłacalna korzyść, która kosztuje bardzo mało, biorąc pod uwagę, jak wiele może poprawić klimat w miejscu pracy i wydajność pracowników.
