Poradnictwo rodzinne, zwane również terapią rodzinną, jest środkiem terapeutycznym stosowanym w rozwiązywaniu konfliktów międzyludzkich, problemach spowodowanych dysfunkcjonalnymi wzorcami rodzinnymi i innymi problemami, które mogą wpływać na zdrowie i dobre samopoczucie rodzin. Rodzina postrzegana jest jako kompletna jednostka terapii rodzinnej, a nie jako pojedyncze części. Terapeuta rodzinny bada sposób, w jaki funkcjonowanie całej rodziny przyczynia się do problemów. Ze względu na charakter tej metody terapeuta pracujący z rodzinami może napotkać wiele potencjalnych problemów etycznych.
$config[code] not foundOdpowiedzialność
Podstawowym obowiązkiem terapeuty jest jego pacjent. Jednakże, chociaż rodzina jest postrzegana jako jedna jednostka w terapii rodzinnej, zawsze jest więcej niż jeden pacjent, więc może być trudno zdecydować o odpowiednim leczeniu lub interwencji. Interwencja, która służy jednemu członkowi rodziny, nie zawsze jest w najlepszym interesie pozostałych, wynika z artykułu opublikowanego przez psycholog Gaylę Margolin w czasopiśmie "American Psychologist". Terapeuta może uniknąć potencjalnych konfliktów etycznych w takich sytuacjach, unikając stania się adwokatem dla jednego członka rodziny i starając się skupić interwencje na rodzinie jako jednostce.
Poufność
Terapeuci rodzinni często stają w obliczu wyjątkowych okoliczności etycznych dotyczących poufności, ponieważ zidentyfikowany klient to zazwyczaj więcej niż jedna osoba, zgodnie z Kodeksem Etycznym Amerykańskiego Stowarzyszenia na rzecz małżeństw i terapii rodzinnej. Terapeuci powinni być na miejscu z rodziną od samego początku leczenia, aby poinformować ich o prawie do zachowania poufności, i poinformować ich, że terapeuta nie może ujawniać innym członkom rodziny żadnych informacji, z którymi mógłby korzystać prywatny członek rodziny. Aby uniknąć tego problemu, terapeuta może zdecydować o odmowie konsultacji z poszczególnymi członkami rodziny.
Wideo dnia
Dostarczone przez Sapling Dostarczone przez SaplingŚwiadoma zgoda
Świadoma zgoda może być kolejnym ważnym dylematem etycznym dla terapeutów rodzinnych, sugeruje psycholog Elisabeth Shaw w artykule dla Australian Psychological Society. Wstępne zaproszenie do pomocy terapeucie zazwyczaj pochodzi od jednego członka rodziny, który może przymuszać innych członków rodziny do leczenia. Shaw zwraca uwagę, że może to wpływać na leczenie, ponieważ terapeuta może być nieświadomie postrzegany jako współsprawca w tym procesie, zwłaszcza jeśli pozostali członkowie rodziny niechętnie przychodzą na terapię. Dodatkowa komunikacja terapeutyczna między terapeutą a rodziną może również wpłynąć na tę kwestię. Ponieważ terapeuta może wykorzystać tylko jednego członka rodziny jako punkt kontaktowy poza godzinami pracy, na przykład, jeśli spotkanie musi zostać zmienione, inni członkowie rodziny mogą czuć się wykluczeni lub zignorowani.
Wartości osobiste
Chociaż nie zawsze jest to możliwe, terapeuta rodzinny powinien zawsze starać się zachować profesjonalne granice podczas kontaktowania się z klientami. Czasami kwestie dotyczące osobistych wartości i przekonań terapeuty mogą stanowić etyczny, aczkolwiek podświadomy, dylemat, jak twierdzi Margolin. Może to być szczególnie trudne, jeśli terapeuta ma silne poglądy na temat problemów, które często dotyczą rodzin, takich jak rozwód, separacja i metody wychowywania dzieci. Terapeuci powinni dążyć do utrzymania neutralności w takich okolicznościach i doradzać klientom, że każda decyzja jest ostatecznie ich własna. Kodeks Etyki Amerykańskiego Stowarzyszenia na rzecz Małżeństwa i Terapii Rodzinnej również doradza terapeutom, aby szukali profesjonalnej pomocy w przypadku problemów, które mogą wpływać na lub osłabiać ich kliniczną ocenę.
