Nowy raport właśnie wydane przez US Small Business Administration analizuje wkład przedsiębiorców-imigrantów w gospodarkę USA. Raport jest bardzo interesujący, ale pochłania fascynującą zagadkę dotyczącą przedsiębiorczości imigrantów.
Raport analizuje dane z Badania Populacji Konsumentów i stwierdza, że imigranci są o 30 procent bardziej skłonni niż rodzimy urodzony, by przejść z pracy dla kogoś innego, aby pracował dla siebie (jako główna praca).
$config[code] not foundAle raport analizuje również dane ze spisu powszechnego i stwierdza, że odsetek imigrantów, którzy pracują dla siebie, jest prawie taki sam jak odsetek rodzimych urodzonych, którzy pracują dla siebie (9,7 procent imigrantów w porównaniu z 9,5 procent rodzimych urodzonych).
Dane wyraźnie pokazują, że napływ imigrantów do samozatrudnienia jest wyższy niż przepływ rodzimych urodzonych w ramach samozatrudnienia, ale w dowolnym momencie zasoby samozatrudnienia imigrantów i zasoby rodzimego samozatrudnienia są blisko tego samego. Wskazuje to, że imigranci mają wyższy wskaźnik wyjścia z samozatrudnienia niż imigranci.
Ale dlaczego imigranci i rodowici mieszkańcy są zasadniczo równie prawdopodobnymi przedsiębiorcami, ale imigranci osiągają proporcję samozatrudnionych poprzez znacznie wyższe wejście i wyjście z samozatrudnienia?
To trochę zagadki; i nic w danych zdaje się to wyjaśniać. Nie wynika to z różnic w dochodach z samozatrudnienia. Podczas gdy firmy będące własnością imigrantów zarabiają mniej (46 614 USD) niż firmy rodzime (50 643 USD), różnice te zanikają po uwzględnieniu różnic demograficznych między dwiema grupami.
Nie wynika to również z różnic w rozwoju działalności. Badanie wykazało, że imigranci mają większe szanse na prowadzenie działalności o wysokim poziomie sprzedaży, ale mniej prawdopodobne jest, że będą mieć wysokie firmy działające na rzecz zatrudnienia i będą mieć więcej przedsiębiorstw o zerowym zatrudnieniu.
Więc jakie jest wytłumaczenie?
Nie mam odpowiedzi. Jestem ciekawa twoich myśli.
* * * * *
