Pielęgniarstwo podstawowe i pielęgniarstwo zespołowe to najczęściej stosowane style zarządzania pielęgniarstwem w szpitalach. Każdy styl zarządzania ma swoje zalety i wady. Pielęgniarki, pracownicy służby zdrowia i pacjenci mają wpływ na charakterystykę każdego systemu.
Podstawowa
W podstawowej opiece pielęgniarskiej jedna pielęgniarka zapewnia indywidualną opiekę nad pacjentem od chwili przyjęcia pacjenta do czasu wypisu. W domowym zakładzie opieki zdrowotnej i hospicjach często stosuje się główny styl opieki w celu zarządzania praktykami pielęgniarskimi. Relacja pacjent-pielęgniarka jest zaletą w pielęgniarstwie podstawowym, ponieważ pacjenci są w stanie rozwinąć zaufanie i poczuć się komfortowo podczas wykonywania czynności pielęgniarskich, zapewniając jednocześnie opiekę.
$config[code] not foundZespół
Pielęgniarstwo zespołowe składa się z pielęgniarki prowadzącej pielęgniarki prowadzącej asystentów pielęgniarskich i innego personelu w celu zapewnienia opieki nad grupą pacjentów. Pracownicy służby zdrowia pracują w zespole, aby wykonać wszystkie zadania na każdą zmianę. Jako zarejestrowane pielęgniarki pielęgniarki pobierające opłaty są odpowiedzialne za nielicencjonowany personel.
Porównanie
Obciążenie pracą jest podzielone na pielęgniarstwo zespołowe i zindywidualizowane w pielęgniarstwie podstawowym. Brak komunikacji może być szkodliwy dla opieki zespołowej ze względu na wspólne obciążenie pracą. Pacjenci są bardziej narażeni na nieprzyjemność, ponieważ wielu członków zespołu zapewnia opiekę, ponieważ może to rozpraszać uwagę. Pielęgnacja podstawowa jest również kosztowna, ale niezbędna w niektórych przypadkach.
