Właściwości siarczanu miedzi

Spisu treści:

Anonim

Siarczan miedzi to bezwonny niebieski proszek lub przezroczysty niebieski kryształ. Jest on najczęściej wykorzystywany w rolnictwie jako fungicyd do traktowania upraw owoców i warzyw na pleśń, zarazy i inne grzyby. Siarczan miedzi jest również stosowany w oczyszczalniach ścieków jako algaecyd i ma zastosowanie jako herbicyd oraz ślimak i środek odstraszający ślimaki.

Właściwości fizyczne

$config[code] not found Comstock Images / Stockbyte / Getty Images

Siarczan miedzi jest rozpuszczalny w wodzie i jest absorbowany przez media organiczne, takie jak glina i próchnica. Siarczan miedzi topi się w temperaturach powyżej 100 stopni Celsjusza i staje się bezwodnym kryształem w temperaturach powyżej 200 stopni Celsjusza. Nie jest łatwopalny ani palny.

Ponieważ siarczan miedzi jest związkiem występującym w przyrodzie, nie ulega degradacji w normalnych warunkach środowiskowych i nie zmniejsza jego obecności w zbiornikach wodnych poprzez ulatnianie. Jest silnie reaktywny z innymi metalami, takimi jak stal, żelazo i magnez.

Efekty zdrowotne

Źródło obrazu Pink / Image Source / Getty Images

Siarczan miedzi jest szkodliwy w przypadku połknięcia lub kontaktu z nią. Spowoduje to również nieodwracalne uszkodzenie wzroku. Ekspozycja na siarczan miedzi powoduje podrażnienie błon śluzowych oraz przewodu pokarmowego i górnych dróg oddechowych. Chroniczna ekspozycja na związek przez pracowników rolnych wykazała wzrost chorób wątroby. Zwierzęta ze zwiększoną ekspozycją rozwinęły zahamowany wzrost, anoreksję i anemię, a następnie śmierć. Ostre narażenie u ludzi wiąże się z wymiotami, biegunką, bólami głowy i, w niektórych przypadkach, z samobójstwem. Siarczan miedzi nie jest znanym czynnikiem rakotwórczym.

Wideo dnia

Dostarczone przez Sapling Dostarczone przez Sapling

Efekty środowiskowe

Digital Vision./Photodisc/Getty Images

Siarczan miedzi jest wyjątkowo toksyczny dla organizmów morskich i jest uważany za regulowaną substancję zanieczyszczającą przez amerykańską agencję ochrony środowiska. W dużych stężeniach siarczan miedzi może zabić całą roślinność w zbiorniku wodnym, powodując w ten sposób zubożenie tlenu przez gnijącą roślinność, co z kolei zabije populacje ryb.

Siarczan miedzi nie jest tak niebezpieczny dla gatunków ptaków, jak dla innych gatunków zwierząt.