Kryminalistyka to ścieżka, za pomocą której badacze gromadzą i interpretują dowody. Fotografia znacznie wzmocniła ten proces, uchwycając sceny zbrodni, które się pojawiły. Obrazowanie sądowe, nazywane także fotografią zbrodni, ma długą historię w systemie sądownictwa karnego, a postęp techniczny w fotografii sądowej nadal stanowi wartość dodaną dla badaczy zajmujących się rozwiązywaniem przestępstw.
$config[code] not foundWczesne dni
Kamera otworkowa została wynaleziona w XVI wieku. Dodatki i postępy w jego użyciu zostały ulepszone w następnym stuleciu, aż do 1614 roku, kiedy pomysł, że kamera może być przydatna w zbieraniu dowodów, został wymyślony. Dopiero na początku XIX wieku aparat był używany do robienia zdjęć na miejscu zbrodni. W tym samym czasie odkryto również odkrycie widma w podczerwieni; nadal jest używany przez organy ścigania w XXI wieku. W tym czasie również pojawiła się technologia filmowa.
Wielkie przełomy
Ewentualne odkrycie dagerotypu, procesu obrazowania, który rytownicy używali w przemyśle informacyjnym, dostarczyło policji pierwszy proces, który mogli rozsądnie wykorzystać w śledztwach na miejscu zbrodni. Jednym z pierwszych znanych zastosowań dagerotypu był Paryż, kiedy policja zrobiła pierwsze ujęcia podejrzanych, które mogli wykorzystać do zatrzymania kryminalistów. Wkrótce zaczęto wykorzystywać fotografię kolorową, a fotografia zbrodni zdobyła swoje miejsce w systemie prawnym w 1851 roku, kiedy Sąd Najwyższy orzekł, że fotografia dokumentu jest tak dobra jak prawdziwa.
Wideo dnia
Dostarczone przez Sapling Dostarczone przez SaplingWprowadzenie do filmów wideo
Kiedy rejestrator wideo został wprowadzony w 1957 r., Zaczęła działać nowa era fotografii zbrodni, ponieważ sale sądowe mogły obserwować proces dokumentacji, co miało miejsce, zapewniając jeszcze większą wiarygodność śledztwom. W 1967 roku powszechne stało się używanie kaset wideo na salach sądowych. W tym czasie nauka sądowa stała się dopuszczalną formą dowodu. W 1970 r. Sąd Apelacyjny 9. Okręgu wydał oficjalny dokument stwierdzając, że identyfikacja rysów twarzy za pomocą fotografii była dopuszczalna w sądzie.
Przeprowadzka do epoki cyfrowej
Podczas gdy wiele zespołów zajmujących się obrazowaniem kryminalistycznym nadal wykorzystuje film do fotografowania zbrodni, coraz więcej wydziałów przenosi się do fotografii cyfrowej jako jedynego źródła informacji o miejscach zbrodni, zgodnie z artykułem z 2010 r. W "Magazynie Forensic". Obrazy cyfrowe nie wymagają takiej samej ilości miejsca do przechowywania lub ciemni i można je oglądać natychmiast po ich zrobieniu. Fotografia zbrodni w XXI wieku jest wszechobecna i akceptowana jako niezbędny i cenny wkład w śledztwa kryminalne. Wyzwania, przed którymi stają śledczy w XXI wieku, dotyczą zarządzania danymi, a nie dokładności, ponieważ laboratoria mają trudności z budowaniem i utrzymywaniem bezpiecznych zapisów swojej pracy.
