Aby zmotywować inwestorów do reinwestowania dodatkowych rund finansowania w nowopowstałych firmach, transakcje typu venture capital często zawierają postanowienia "pay-to-play". Zgodnie z tymi przepisami, inwestorzy, którzy nie dokonują reinwestycji, preferują swoje zapasy na akcje zwykłe lub w inny sposób są mniej preferencyjne, wyjaśnia ekspert VC.
Według inwestora venture capital, Brada Felda, rezerwy typu "pay-to-play" były rzadkością w latach dziewięćdziesiątych. Ale po pęknięciu bańki internetowej w 2001 r. Stały się bardzo powszechne. Nowe dane pokazują, że w ostatnich latach inwestorzy odeszli od rezerwy na żądanie.
$config[code] not foundPoniższy rysunek przedstawia dane na temat udziału transakcji typu venture capital z zapisami typu "pay-to-play", zaczerpniętymi z raportu Venture Capital przygotowanego przez kancelarię prawniczą Cooley LLP. Dane obejmują jedynie transakcje, za które Cooley wykonał pracę prawną, ale pokazują częstotliwość, z jaką VC stosują zapisy "od ręki do zabawy".
Chociaż trend jest nieprecyzyjny, wzór jest jasny. Przepisy dotyczące płatności za grę stały się mniej powszechne od czwartego kwartału 2003 r., Kiedy Cooley rozpoczął śledzenie tego środka.
Co oznacza ten trend dla kapitału typu "venture"? Przepisy dotyczące płatności bezpośrednich zachęcają inwestorów do reinwestowania, gdy stan przedsiębiorstwa nie jest zachęcający. Jeśli mniej transakcji typu "venture capital" będzie miało rezerwacje typu "od ręki do zabawy", wówczas VC będą miały mniejszą szansę na wprowadzenie dodatkowych pieniędzy do start-upów w rundach niższych niż dotychczas.
2 Komentarze ▼