Zrozumienie roli osób blokujących i ułatwiających komunikację może pomóc w zrozumieniu i prowadzeniu wymiany informacji w rozmowie. Blokery utrudniają wymianę informacji, a facylitatorzy zachęcają do przepływu informacji. Jednym z kontekstów, w którym stosowane są te pojęcia, jest model terapeutyczny, na przykład, między lekarzem a pacjentem. Podstawowe pojęcia można jednak stosować w wielu różnych sytuacjach.
$config[code] not foundFacylitatorzy
Cisza zachęca do komunikacji z drugą osobą, ponieważ czuje się zmuszona do wypełnienia luki rozmową. Daje także uczestnikom rozmowy możliwość organizowania myśli. Innym czynnikiem ułatwiającym jest nazywanie akceptacji, co oznacza, że należy postępować zgodnie ze schematem myślenia. Nie zawsze oznacza to jednak zgodność z myślami, a raczej ich akceptację. Przykładem jest fraza "widzę". Uznanie polega na uznaniu osoby za człowieka poprzez powitanie ich. Przykładem jest fraza "dzień dobry". Oferowanie, innego facylitatora, oznacza udostępnienie się osobie, na przykład, siedząc z nimi. Zasadniczo zachęca to osobę do kontynuowania procesu myślenia. Przykładem jest fraza "idź".
Clarifying Facilitators
Innym sposobem na ułatwienie komunikacji jest wyjaśnianie facylitatorów. Umieszczając wydarzenia w sekwencji, możesz pomóc w wyjaśnieniu łańcucha wydarzeń. Zwroty typu "co doprowadziło do …" i "kiedy to się stało?" pomóc wyjaśnić właściwą sekwencję zdarzeń. Dokonywanie obserwacji to kolejny sposób na ułatwienie komunikacji. Możesz robić obserwacje, zwracając uwagę na pewne rzeczy na uwagę drugiej osoby. Zauważanie nowych ubrań lub strzyżenie to dobre obserwacje. Oświadczenia "Powiedz mi" ułatwiają także dobrą komunikację, ponieważ zachęcają do opisu percepcji przez drugą osobę.
Wideo dnia
Dostarczone przez Sapling Dostarczone przez SaplingBlokowanie komunikacji
Uspokojenie kogoś może wydawać się dewaluacją jego uczuć. Stosowanie stwierdzeń wartościowych, a także zatwierdzanie, ogranicza wolność myśli, ponieważ łatwiej jest pochwalać niż postęp, aby stać się nowym celem komunikacji. Odrzucanie tematów lub uczuć hamuje dalszą eksplorację i osoba może czuć się odrzucona. Interakcja nie będzie już w tym momencie terapeutyczna i dana osoba może chcieć przestać mówić. Odrzucanie potępia zachowania lub idee i oznacza, że jedna osoba osądza drugą.
