Podczas wywiadów pracodawcy zazwyczaj zadają szereg pytań, mających na celu lepsze zrozumienie indywidualnego charakteru i kwalifikacji kandydata na stanowisko. Pracodawca często prosi potencjalnego pracownika o opisanie jego najgorszej jakości lub, na przemian, jego największej słabości osobiście lub zawodowo. Kandydat musi dokładnie odpowiedzieć na to pytanie.
Nie bierz tego dosłownie
Osoba nie powinna dosłownie brać problemu słabości. Rozmówca nie powinien kłamać w swojej odpowiedzi, ale nie powinien dostarczać wyrafinowanej odpowiedzi na jego psychologiczne braki lub cytować skazę, która sprawiałaby, że pracodawca czułby się niekomfortowo. Zamiast tego powinien podać szybką, powierzchowną odpowiedź, która wskazuje na niedociągnięcie określonego zadania lub umiejętności. Odpowiedź powinna bezpośrednio odnosić się do życia zawodowego danej osoby, a nie relacji międzyludzkich.
$config[code] not foundZmień to w pozytywny
Jeśli to możliwe, kandydat do pracy powinien określać "najgorszą" jakość jako pozytywną. Niektóre negatywne cechy można opisać jako pozytywne. Na przykład osoba może mieć skłonność do pracy. Chociaż może to być negatywne dla życia osobistego osoby, może to być pozytywne dla pracodawcy danej osoby. Przed przystąpieniem do rozmowy kwalifikacyjnej dana osoba powinna określić negatywny charakter, z którego może skorzystać pracodawca.
Wideo dnia
Dostarczone przez Sapling Dostarczone przez SaplingPodkreśl poprawę
Jeśli negatywnej jakości nie można sformułować w pozytywnym świetle, osoba powinna podkreślić, że stara się poprawić swoje wyniki. Na przykład osoba może stwierdzić, że ma tendencję do utrzymywania niechlujnego biurka. Gdy to zrobi, osoba ta powinna wskazać, że stara się utrzymać swoje biurko w czystości. To zasugeruje pracodawcy, że dana osoba dobrze traktuje krytykę i jest gotowa się poprawić.
Pomyśl o swoim pracodawcy
Rozważając, jak odpowiedzieć na pytanie, dana osoba powinna zastanowić się nad jakościami, których poszukuje pracodawca u kandydata. Powinien wtedy unikać powoływania się na słabą jakość, na którą pracodawca by się marszczył. Na przykład, jeśli osoba ubiegająca się o stanowisko jako docent w muzeum, w którym prowadzi grupy wycieczkowe, nie powinien mówić, że jego najgorszą cechą jest to, że jego zdolność komunikowania się jest niemożliwa.
