Szpital może być internistą, ale internista niekoniecznie jest szpitalnikiem. Te dwie specjalizacje medyczne są bardziej podobne niż inne. Lekarze i interniści zarówno praktykują medycynę, jak i leczą pacjentów, zapewniają ten sam poziom opieki hospitalizowanym pacjentom, diagnozują i leczą ostre schorzenia lub wykonują różne procedury medyczne w czasie hospitalizacji. Szpitalnicy jednak ograniczają swoją praktykę wyłącznie do szpitala i często odbywają specjalistyczne szkolenia z przedmiotów niemedycznych związanych z tą dziedziną.
$config[code] not foundMedycyna wewnętrzna
Medycyna wewnętrzna to podstawowa dziedzina opieki. Chociaż niektórzy interniści specjalizują się w medycynie nastolatków, większość internistów opiekuje się tylko dorosłymi pacjentami, którzy cierpią na różne choroby, w tym przewlekłe problemy medyczne, takie jak cukrzyca lub ostre problemy, takie jak zapalenie płuc. Medycyna wewnętrzna ma wiele podspecjaliów, takich jak choroby zakaźne, reumatologia, gastroenterologia i choroby sercowo-naczyniowe. Interniści mogą widzieć pacjentów w szpitalu lub wykonywać tam zabiegi, ale większość dnia spędzają w biurze lub klinice, gdzie widzą wielu pacjentów, z których wielu opiekuje się przez dłuższy okres miesięcy lub lat.
Szpitalnicy
Medycyna szpitalna opracowana w odpowiedzi na zmiany w praktykach refundacyjnych i wymaganiach lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej. Wielu lekarzy nie chce opiekować się nieubezpieczonymi pacjentami lub wykonywać połączeń szpitalnych, a szpitale kliniczne ograniczają godziny, w których lekarze mogą pracować. Połączenie tych czynników stworzyło zapotrzebowanie na lekarzy, którzy mogliby leczyć pacjentów hospitalizowanych i były dostępne w nagłych wypadkach. Szpitala może zobaczyć pacjenta tylko raz w życiu i jest bardziej prawdopodobne, że będzie odpowiedzialna za poprawę jakości w całym szpitalu. Dr William T. Ford, szpital w Temple University Health System w Filadelfii, pisze w sierpniowym numerze 2009 Today's Hospitalist, że pod wieloma względami sam szpital jest jego "pacjentem".
Wideo dnia
Dostarczone przez Sapling Dostarczone przez SaplingEdukacja
Szpitalnicy i interniści otrzymują zasadniczo tę samą edukację poprzez szkołę wyższą i medyczną. Szpitale często przechodzą szkolenie rezydualne w ramach rozszerzonych programów szkoleniowych zwanych stypendiami, które koncentrują się szczególnie na praktyce medycyny szpitalnej. Chociaż dostępne są stypendia pediatryczne, rodzinne i stypendia wewnętrzne, nie wszyscy lekarze pierwszego kontaktu korzystają z rozszerzonego szkolenia.
Ustawienia pracy i wynagrodzenia
Interniści widzą pacjentów zarówno w szpitalu, jak iw ambulatorium, w klinikach lub gabinetach lekarskich, podczas gdy szpitalnicy mogą nie mieć nawet prywatnego gabinetu. Interniści koncentrują się wyłącznie na opiece nad pacjentem, ale od personelu szpitala oczekuje się poprawy funkcjonowania systemów opieki zdrowotnej i szpitali, a także bezpośredniej pracy klinicznej. Interniści zarobili 219 500 $ w 2011 r., Podczas gdy specjaliści szpitali specjalizujący się w medycynie wewnętrznej zarabiali 229 294 $, jak podaje American Medical Group Association.
Relacje pacjentów
Jedną z najbardziej znaczących różnic między szpitalami a internistami jest długość relacji lekarz-pacjent. Internista może opiekować się tym samym pacjentem od wczesnej dorosłości do starości. Z drugiej strony, szpitalnicy często widzą pacjenta tylko podczas jednej hospitalizacji. Szpitale mogą częściej spotykać się z pacjentami z ciężkimi przewlekłymi problemami medycznymi, ale nacisk kładzie się głównie na problemy związane z hospitalizacją, a nie na bieżącym leczeniu pacjentów. Ktoś, kto ceni sobie długotrwałe relacje, może preferować karierę jako internista.
