Co stanowi dyskryminację w miejscu pracy?

Spisu treści:

Anonim

Dyskryminacja to nierówne traktowanie osób w oparciu o możliwe do zidentyfikowania cechy. Niektóre rodzaje dyskryminacji są nielegalne, aw agencjach rządowych i organizacjach publicznych obowiązują inne polityki. Wiele przepisów prawnych opiera się na ustawie o prawach obywatelskich z 1964 roku. Dyskryminacja w miejscu pracy jest regulowana w celu zapewnienia ludziom równego dostępu do zatrudnienia i równych świadczeń po zatrudnieniu.

$config[code] not found

Wyścigi

Tytuł VII ustawy o prawach obywatelskich zakazuje dyskryminacji ze względu na rasę lub kolor i w szczególności sprawia, że ​​decyzje dotyczące zatrudnienia oparte na wyścigach są nielegalne. Nie możesz zatrudniać ludzi na podstawie rasy lub koloru, a po zatrudnieniu nie możesz podejmować decyzji o promowaniu pracowników, dawaniu im podwyżek i korzyściom oraz przypisywaniu obowiązków w zależności od rasy lub koloru. Na przykład dyskryminacja polega na zatrudnianiu osoby białej lub o jasnej karnacji, a nie nie-białej kandydatki, która ma lepsze kwalifikacje. Rozważając wynagrodzenia lub awans, dyskryminacją jest dawanie podwyżek lub awansów jednej grupie rasowej w stosunku do innych osób, które osiągnęły równie dobre wyniki.

Seks

Ustawodawstwo zakazujące dyskryminacji seksualnej w miejscu pracy odnosi się do tego, co kobiety mogą robić i co płacą. Trzeba płacić mężczyznom i kobietom jednakowo za tę samą pracę, a nie wolno im traktować kobiet inaczej, w zależności od ich płci. Przepisy zawierają zakaz dyskryminacji ze względu na ciążę lub stan cywilny oraz zakazują molestowania seksualnego w miejscu pracy. Dyskryminacja polega na odmawianiu kandydatom kobiet na określone stanowiska pracy i na płaceniu im mniej za taką samą pracę niż mężczyźni. Dyskryminacja obejmuje ograniczanie promocji lub płacenie z powodu ciąży lub możliwej ciąży oraz zezwalanie na niestosowny seksualnie język lub zachowanie w miejscu pracy.

Wideo dnia

Dostarczone przez Sapling Dostarczone przez Sapling

Wiek

W 1967 r. Ustawa o dyskryminacji ze względu na wiek rozszerzyła zakaz dyskryminacji dla osób powyżej 40. Ustawa zakazuje traktowania osób powyżej 40 roku życia w różny sposób ze względu na wiek i dotyczy pracodawców zatrudniających ponad 20 pracowników. Jako pracodawca nie możesz dyskryminować żadnej osoby ze względu na jego wiek związany z zatrudnianiem, wynagradzaniem, zwalnianiem, przydzielaniem stanowisk lub decyzjami o szkoleniach. Przekazywanie preferowanych zadań młodszym ludziom lub oferowanie im szkoleń niedostępnych dla starszych pracowników jest dyskryminujące.

Inwalidztwo

Ustawa o Amerykanach z niepełnosprawnością z 1990 r. Wymaga od pracodawców, aby uważali osoby niepełnosprawne za zatrudnionych na takich samych zasadach jak wszyscy inni, o ile są w stanie wykonywać pracę. Oznacza to, że nie wolno ci odmówić przyjęcia kogoś, ponieważ jest na wózku inwalidzkim i musisz uwzględnić jej potrzeby, gdy rozważasz jej awans. Dyskryminacja polega na odmowie zatrudnienia osoby niewidomej, jeśli praca nie wymaga wzroku lub głuchoty, jeśli jego praca nie wymaga przesłuchania. Po zatrudnieniu osoby na wózku inwalidzkim dyskryminacja polega na odmowie zainstalowania podjazdów dla wózków inwalidzkich, jeśli są one potrzebne do danej pracy.