Jak przetestować białko w sianie

Spisu treści:

Anonim

Siano jest kamieniem węgielnym w diecie wielu zwierząt gospodarskich, w tym krów, owiec i koni. Niemożliwe jest odróżnienie jakości siana od samego wyglądu. Testy na siano dają wgląd w jego wartość odżywczą i zawartość białka i mogą ujawnić takie problemy, jak nierównowaga mineralna, która może pogorszyć zdrowie zwierzęcia. Jeśli hodujesz siano, aby sprzedać je jako karmę dla zwierząt, możesz wykorzystać wyniki badań na sianach, aby udowodnić, że Twój produkt jest wysokiej jakości i uzyskać wyższą cenę.

$config[code] not found

Penetrować belę siana za pomocą sondy do siana, znanej również jako corer siana. Sonda powinna mieć średnicę od 3/8 do 3/4 cala. Wciśnij ostrą końcówkę od 12 do 18 cali do beli pod kątem 90 stopni. Zgodnie z programem rozbudowy programu rozwoju pasz na Uniwersytecie w Montanie, powinieneś sondować kwadratowe bele w pobliżu środka na ich końcach, podczas gdy lepiej jest pobrać próbkę z okrągłych krawędzi okrągłych bel.

Rocky Mountain Research & Consulting, Inc. zaleca pobieranie co najmniej 15 bel co najmniej w celu uzyskania informacji na temat średniej jakości siana. Grupa radzi również, abyś mógł wypożyczyć sondę siana od "brokera siana, agenta powiatowego lub zawodowego rolnika". Od 2008 r. Można kupić narzędzie za około 100 USD.

Wymieszaj próbki z każdej partii siana i zamknij je w plastikowej torbie. Nie mieszaj siana z różnych partii lub różnych rodzajów. Podwójnie zapakuj próbki, aby dodatkowo je zabezpieczyć. Oznacz każdą torebkę, aby wiedzieć, która próbka pochodzi z której części. Trzymaj torby ze słońcem i z dala od ciepła.

Skontaktuj się z laboratorium testowym, aby określić informacje, które musisz dołączyć do pakietu, jak laboratorium wykonuje testy i jak długo możesz oczekiwać wyników. Wyślij próbki siana do laboratorium w celu przetestowania za pomocą usługi dostawy, takiej jak UPS lub poczta Stanów Zjednoczonych. Laboratorium przetestuje surowe białko (CP) i może również przetestować elementy odżywcze, w tym kwasowe włókno detergentowe (ADF) i neutralne włókno detergentowe (NDF).

Wskazówka

National Forage Testing Association (NFTA) prowadzi listę certyfikowanych laboratoriów. Dan Putnam z University of California zaleca używanie jedynie laboratoriów, które mierzą całą próbkę od ½ do ¾ funta. Próbki od 15 do 20 bel, aby uzyskać dokładną próbkę. Próbka z losowych beli w partii. Chwytanie próbki siana ręką nie daje dokładnej próbki.